Het ras, ooit ontstaan in Grafschaft Bentheim, viel eind jaren 50 ten prooi aan de veranderende smaak en het gedrag van de consument. Vetarm vlees was in de mode – en dat konden de bonte Bentheimer landvarkens niet leveren. Er werden steeds minder dieren gefokt, tot er in Duitsland nog maar enkele tientallen over waren. De meesten daarvan waren overigens jarenlang in handen van een enkele fokker. Eind jaren negentig namen een paar gemotiveerde fokkers het heft in eigen hand en begonnen met de gecoördineerde fok van dit unieke varkensras en streden daarmee voor het behoud ervan. Dit leidde uiteindelijk tot de oprichting van de 'Verein zur Erhaltung des Bunten Bentheimer Schweines e.V', een vereniging ter behoud van het ras, die op 1 maart 2003 in de dierentuin van Nordhorn in aanwezigheid van 42 oprichters tot stand kwam. Daarmee wordt gepoogd om de toekomst van het Bonte Bentheimer landvarken veilig te stellen. Inmiddels zijn er ook buiten Grafschaft Bentheim al fokkers te vinden.
 

Het Bentheimer landschaap is een bedreigd huisdierras uit Grafschaft Bentheim. De wollige vierbeners met de markante gevlekte kop en wol, die bijna tot op de grond hangt. Het oude regionale schapenras is ontstaan uit een kruising van het Schoonebeeker schaap uit Drenthe met het heideschaap en is met name te vinden in het westelijk deel van Nedersaksen. In 2005 riep de 'Gesellschaft zur Erhaltung alter Haustierrassen' (GEH) het Bentheimer landschaap uit tot 'bedreigd lastdierras van 2005'. Inmiddels hebben natuurbeschermers en fokkers de waarde van het genoegzame en met uitsterven bedreigde ras weer ontdekt. De grazende kuddes zijn van september tot half oktober in de volgende gebieden te zien: Beschermd natuurgebied Tillenberge, beschermd natuurgebied Itterbecker Heide, natuurmonument Spöllberg, natuurmonument Negenberge Gölenkamp, natuurmonument Sövenpölle Getelo en natuurmonument Brünas Heide.

Een mooie kip met een krachtige bouw: dat is het Twents hoen in een notendop. Elke natuurliefhebber zal geboeid raken door de aanblik van een toom Twentse hoenderen in een groen landschap. De haan met de mooie lange nek, kaarsrechte houding, brede schouders, zilverwit gekleurd en volle bevedering. De hen met de glanzende zalmkleurige borst in contrast met de zilveren kop en de asgrauwe basiskleur, de fijne tekening en de mooi gezoomde mantelveren. Een ander voordeel van het Twents hoen is zijn weerstandsvermogen en kracht, te danken aan de hanengevechten en de uitstekende legprestaties, met name in de winter. Bij voldoende uitloop is het Twents hoen constant op zoek naar voedsel en blijven op die manier betaalbaar voor de houder. Het Twents hoen is van nature beschermd tegen weersinvloeden, daarom moeten ze zoveel mogelijk rondscharrelen. Juist dan ontvouwen de dieren hun schoonheid en bedanken de fokker of houder met een grote hoeveelheid eieren.